۱۳۸۹ آذر ۲۱, یکشنبه

تهوع

آنچه که مرا می پوساند نه تَری لبهای توست،
نه عرق دستان من،
نه خیسی قطره اشکی که از شوق وصل ریخته باشم،
یا حتی نمِ باران.
تار و پودم را رطوبت استفراغهای بی وقفه ای پوسانده که حاصل زایش تهوع های ناشی از شنیدن حرفهای تکراری توست!
.
89.9.19
ماری

۱ نظر:

علي انشاء گفت...

حرفهاي تكراري تهوع آور

مثل هميشه عالي بودي